Een jaar geleden ging Janneke via OrangeX aan de slag als program officer bij de Nierstichting een functie die aansluit bij haar ervaring en achtergrond in gezondheidswetenschappen en past bij haar persoonlijkheid. Janneke is namelijk een doener met maatschappelijke betrokkenheid, die graag haar tanden in iets wil zetten. Maar wat doet een program officer (bij de Nierstichting)? Hoe ziet haar dag eruit? En wat zijn de daarbij horende competenties. We kunnen een dagje meekijken.
8.03
Terwijl ik met mijn gele auto het parkeerterrein van de Nierstichting oprijd, bedenk ik wat er vandaag op de planning staat. Ik zal me niet vervelen. Eerst maar koffie halen en mijn takenlijst openen. Ik zal starten met het voorbereiden van de vergadering, dan kan ik die taak meteen afstrepen.
8.07
In mijn mailbox staan een aantal nieuwe berichten. Er zijn weer beoordelingsrapporten binnen van aanvragen voor de Innovatie subsidie. De vergaderingsvoorbereiding moet maar even wachten, dit moet eerst. Ik verzamel alle reviewrapporten en bekijk wat er nog mist.
11.23
Twee kopjes koffie, 65 beoordelingsrapporten en een aantal formules verder, kijk ik tevreden naar mijn scherm. Wat kan een mens toch blij worden van Excel. De ranking op basis van de scores uit de beoordelingsrapporten staat weer overzichtelijk in één sheet.
11.32
Met mijn collega van het programmasecretariaat (PS) overleg ik welke informatie nog mist en wat de volgende stappen zijn in de communicatie naar de Wetenschappelijke Raad over de Innovatiebeurs. ‘Het PS inlichten’à gedaan. Een nieuwe To-Do: ‘Mailing voorbereiden’.
11.45
Nu over naar mijn tweede functie bij het preventie team. Ik moet z.s.m. twee vrijwilligers vinden om een leuke voorlichtingsactiviteiten te verzorgen. Ik bel de eerste kandidaat, helaas voicemail. De tweede kandidaat, ook voicemail. Dan maar een mail erachteraan. Dit punt blijft dus een To-Do.
12.30
Ineens is het al lunchtijd, de wandelaars die altijd een rondje doen in de pauze springen op. ‘Vrouwtje Grasmaijer, (mijn bijnaam sinds mijn bruiloft) gaat u ook lopen?’ Zeker! Uit mijn broodtrommel haal ik een wrap. Note to self: een boterham met pindakaas is toch makkelijker tijdens een wandelpauze.
13.00
Na de pauze pak ik mijn taken voor het onderzoeksteam weer op. Ik beantwoord wat vragen van subsidieaanvragers en verstuur een voorstel aan de programmamedewerker van de Nierstichting om een proefschriftsubsidie toe te kennen aan een promovendus.
14.17
Ik controleer mijn planning. Waar zou ik zijn zonder mijn lijstjes? Vandaag kan ik niet naar huis voordat ik feedback heb gegeven op teksten van de communicatieafdeling. Hierin staat in Jip-en-Janneke-taal uitgelegd wat de subsidieontvangers gaan onderzoeken. Wie kan dit nou beter controleren?
14.23
Ondertussen word ik teruggebeld door één van de vrijwilligers van de Zoutbrigade. Ze is heel enthousiast en beschikbaar. Zulke gesprekken vind ik motiverend.
14.56
Opgehangen. Waar was ik ook alweer gebleven? Oh ja, de feedback. Ik open de mail om de aantekeningen naar de communicatieafdeling te versturen en zie een mail van OrangeX voorbijkomen. Het is een uitnodiging voor het OX-ontbijt in Utrecht. Leuk, daar moet ik straks echt even op reageren. Dat wordt een nieuw punt mijn to-do lijstje.
15.30
Het laatste uurtje van vandaag besteed ik weer aan preventietaken, namelijk het inrichten van een Sharepointsite. Hiermee creëer ik één centraal informatiepunt waarin de vrijwillige zoutbrigade evenementen, nieuws en documenten kan terugvinden.
17.01
Ik klets nog wat na met wat collega’s en werk mijn to-do-lijstje bij voor de volgende dag. Het lijstje geeft me overzicht en richting, maar eigenlijk kan ik één ding er altijd op laten staan, namelijk ‘pak de dingen op die tussendoor komen’, want een werkdag loopt altijd net wat anders dan gepland.